Czlonkowie Duszpasterstwa Modlitwy dzialajacego przy parafii zorganizowali dzis wyjazd do Bateias aby pomodlic sie na grobie pochowanych tam chrystusowcow, a szczegolnie ks. Gerarda Pilicha, ktory pracowal w Mallet. W oddalonym o ok. 200km Bateias znajduja groby naszych misjonarzy. Wyjazd ten to jedna z form pamieci o ksiezach w obchodzonym wlasnie Roku Kaplanskim. Przy kazdej okazji namawiam moich parafian do modlitwy za ksiezy oraz w intencji powolan. Kiedy po jednej z mszy odprawionych w interiorze poprosilem ludzi o modliitwe, a szczegolnie za tych ksiezy, ktorzy ich ochrzcili jeden z obecnych mi odpowiedzial orginalna polszczyzna "jo zawzdy modle sie za ksindza Pawlika, co mnie ochrzcil". Ks. Jan Pawlik z zakonu Misjonarzy Wincentynow pracowal w parafii w latach 1954-1956 i w 1962-1964. W pierwszych miesiacach mojego pobytu w Brazylii uczestniczylem w jego jubileuszu kaplanskim, a wiele lat pozniej dowiedzialem sie ze jest on krewnym Wojtka SP9PT, mojego kolegi krotkofalowca.Czlonkowie Duszpasterstwa Modlitwy dzialajacego przy parafii zorganizowali dzis wyjazd do Bateias aby pomodlic sie na grobie pochowanych tam chrystusowcow, a szczegolnie ks. Gerarda Pilicha, ktory pracowal w Mallet. W oddalonym o ok. 200km Bateias znajduja groby naszych misjonarzy. Wyjazd ten to jedna z form pamieci o ksiezach w obchodzonym wlasnie Roku Kaplanskim. Przy kazdej okazji namawiam moich parafian do modlitwy za ksiezy oraz w intencji powolan. Kiedy po jednej z mszy odprawionych w interiorze poprosilem ludzi o modliitwe, a szczegolnie za tych ksiezy, ktorzy ich ochrzcili jeden z obecnych mi odpowiedzial orginalna polszczyzna "jo zawzdy modle sie za ksindza Pawlika, co mnie ochrzcil". Ks. Jan Pawlik z zakonu Misjonarzy Wincentynow pracowal w parafii w latach 1954-1956 i w 1962-1964. W pierwszych miesiacach mojego pobytu w Brazylii uczestniczylem w jego jubileuszu kaplanskim, a wiele lat pozniej dowiedzialem sie ze jest on krewnym Wojtka SP9PT, mojego kolegi krotkofalowca.